Το πρόβλημα της παχυσαρκίας, δεν περιορίζεται μόνο στους ανθρώπους καθώς και οι τετράποδοι φίλοι μας κινδυνεύουν εξίσου. Συγκεκριμένα, τα δύο τρίτα της παγκόσμιας κτηνιατρικής κοινότητας θεωρεί την παχυσαρκία ως το σημαντικότερο ζήτημα σχετικά με την υγεία των κατοικίδιων, καθώς αρκετά συχνά οδηγεί στον πρόωρο θάνατο του ζώου.
Βάσει μιας πρόσφατα δημοσιευμένης μελέτης, αποδείχθηκε πως η παχυσαρκία στους ανθρώπους και τους σκύλους εμφανίζει κάποιες ομοιότητες. Πιο συγκεκριμένα, ...
στο έντερο των παχύσαρκων ανθρώπων εντοπίζονται λιγότερα είδη βακτηρίων, σε σχέση με το έντερο των πιο αδύνατων ανθρώπων. Το γεγονός αυτό φαίνεται πως ισχύει και στους σκύλους.
Σύμφωνα με την μελέτη αυτή, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Veterinary Internal Medicine και στο Science Magazine, εφτά σκύλοι, φυλής Beagle, λάμβαναν για διάστημα έξι μηνών βιομηχανοποιημένη τροφή με σκοπό να αυξήσουν το βάρος τους, ενώ άλλοι εφτά σκύλοι της ίδιας φυλής ταϊζόντουσαν, για το ίδιο χρονικό διάστημα, με μικρότερες ποσότητες της ίδιας τροφής, με σκοπό την διατήρηση του βάρους στα άριστα για την φυλή επίπεδα. Μετά το πέρας του χρονικού αυτού διαστήματος, οι σκύλοι της πρώτης ομάδας είχαν αυξήσει το βάρος τους κατά μέσο όρο 4,93 Κg (περίπου 67% του αρχικού τους βάρους).
Όταν οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα κοπράνων που λήφθηκαν και από τις δύο ομάδες έπειτα από έξι μήνες, διαπίστωσαν ότι ο γαστρεντερικός σωλήνας των παχύσαρκων Beagle περιείχε λιγότερα είδη βακτηρίων από το έντερο των αδύνατων. Επιπλέον, ο πληθυσμός του εντερικού σωλήνα των παχύσαρκων σκύλων αποτελούταν κυρίως από Gram-αρνητικά βακτήρια, ονόματι Πρωτεοβακτήρια.
Οι ερευνητές εικάζουν πως η πληθώρα αυτή των Πρωτεοβακτηρίων μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της συγκέντρωσης του οργανισμού σε λιποπολυσακχαρίτες. Οι ουσίες αυτές αποτελούν δομικά συστατικά του κυτταρικού τοιχώματος όλων των Gram-αρνητικών βακτηρίων και έχουν συσχετιστεί με την αύξηση του βάρους στα ποντίκια. Γίνεται κατανοητό λοιπόν, πως δημιουργείται έτσι ένας φαύλος κύκλος στον οποίο όσο αυξάνεται το βάρος του ζώου, τόσο περισσότερο αυξάνεται ο πληθυσμός των Πρωτεοβακτηρίων, που με την σειρά τους προάγουν την περεταίρω αύξηση του βάρους του ζώου. Επίσης, εικάζεται πως τα Gram-αρνητικά βακτήρια συνδέονται με την χρόνια φλεγμονή των παχύσαρκων σκύλων.
Τέλος, η δυσκολία στην απώλεια βάρους στους παχύσαρκους σκύλους, πιθανώς σχετίζεται με τη μειωμένη συγκέντρωση σεροτονίνης που εντοπίστηκε σε αυτούς. Η σεροτονίνη, όταν βρίσκεται σε μειωμένα επίπεδα, προάγει την διέγερση του κέντρου της πείνας, με αποτέλεσμα το ζώο να μην αισθάνεται ποτέ κορεσμό.
Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από την εν λόγω έρευνα, αλλά χρειάζονται περαιτέρω μελέτες έτσι ώστε να διαπιστωθεί στα σίγουρα ο πραγματικός ρόλος των βακτηρίων του γαστρεντερικού σωλήνα στην πρόκληση παχυσαρκίας. Παρόλα αυτά, ένα πρώτο βήμα, έχει γίνει!