Ομοφωνία των πολιτικών δυνάμεων ως προς τον στόχο της αποσύνδεσης της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την πρόωρη διάλυση της Βουλής και την προσφυγή στις κάλπες, αλλά και σειρά διαφωνιών
ως προς τον τρόπο με τον οποίο θα επιδιωχθεί αυτή η «αποσύνδεση», καταγράφεται στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής διαδικασίας για τη συνταγματική αναθεώρηση.
Οπως κατέδειξε η συζήτηση κατά τη χθεσινή συνεδρίαση της ειδικής επιτροπής της Βουλής, αλλά και βάσει του γεγονότος ότι το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στην προτείνουσα Βουλή επιτρέπει τη λήψη απόφασης για την επιδιωκόμενη αλλαγή με μόνο 151 ψήφους, οδηγείται κανείς στο συμπέρασμα πως η προαναφερθείσα «αποσύνδεση» θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Σύμφωνα δε με τους συσχετισμούς δυνάμεων, αναμένεται αυτό να επιτευχθεί στη βάση της πρότασης που καταθέτει η Νέα Δημοκρατία, και η οποία –αν δεν σημειωθεί το επόμενο διάστημα άλλη αλλαγή– προβλέπει τα ακόλουθα: Αρχικώς, όπως συμβαίνει και σήμερα, θα επιδιωχθεί η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με τρεις ψηφοφορίες και με απαιτούμενες πλειοψηφίες 200-200-180 ψήφων. Αν δεν επιτευχθεί αυτή η αυξημένη πλειοψηφία, «η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες μεταξύ των δύο προσώπων που πλειοψήφησαν και θεωρείται ότι έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών (σ.σ.: 151)», σημειώνεται στην πρόταση της Ν.Δ. και προστίθεται, για το ενδεχόμενο νέας άκαρπης προσπάθειας: «Αν δεν επιτευχθεί ούτε αυτή η πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται για ακόμα μία φορά, ύστερα από πέντε ημέρες, μεταξύ των δύο προσώπων που πλειοψήφησαν, και θεωρείται ότι έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία» (δηλαδή και κάτω από 151 ψήφους).
Υπενθυμίζεται ότι οι εναλλακτικές πλειοψηφίες των 151 και η «σχετική» προβλέπονται και σήμερα, αλλά αφορούν τη Βουλή που θα προέλθει ύστερα από τις πρόωρες εκλογές στις οποίες θα έχει οδηγηθεί η χώρα, αν δεν έχουν αποτέλεσμα οι τρεις πρώτες ψηφοφορίες.
Σύμφωνα με την πρόταση της Ν.Δ., επίσης, προβλέπεται ότι «σε περίπτωση ισοψηφίας, θεωρείται ότι έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκείνος που συγκέντρωσε μεγαλύτερο αριθμό ψήφων στην πρώτη ψηφοφορία και σε περίπτωση ισοψηφίας κατά την ψηφοφορία εκείνη, εκλέγεται ο πρεσβύτερος στην ηλικία μεταξύ των δύο υποψηφίων». Σημειώνεται ότι για λίγη ώρα επικράτησε ασάφεια ως προς την πρόταση της πλειοψηφίας, δεδομένου ότι, σε πρώτο έγγραφο που κατατέθηκε, δεν υπήρχε αναφορά στο ενδιάμεσο στάδιο της ψηφοφορίας κατά την οποία θα απαιτούνται 151 ψήφοι.
Στη νεότερη εκδοχή, υπάρχει αυτή η αναφορά, καθώς επίσης και μία αλλαγή: ως κριτήριο, σε περίπτωση ισοψηφίας, εμφανίζεται η ηλικία, ενώ στην πρώτη εκδοχή γινόταν λόγος για «κλήρωση».
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία διαφώνησαν όλοι οι υπόλοιποι, προβλέπει επαναλαμβανόμενες ψηφοφορίες σε διάστημα έξι μηνών, και εάν δεν επιτευχθεί σε καμία φάση η απαιτούμενη πλειοψηφία, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκλέγεται απευθείας από τον λαό. Το ΚΙΝΑΛ, δηλώνοντας ότι διαφωνεί με το «151», αντιπρότεινε πλειοψηφία των 160 βουλευτών. Η Ελληνική Λύση προτείνει επαναλαμβανόμενες ψηφοφορίες έως ότου επιτευχθεί η αυξημένη πλειοψηφία των 180 ψήφων, και «χωρίς να υπάρχει δέσμευση ως προς τα πρόσωπα που θα είναι κάθε φορά υποψήφια». Τέλος, το ΜέΡΑ25 προτείνει μετά τις τρεις πρώτες ψηφοφορίες «να ακολουθήσει τέταρτη, έναν μήνα μετά, και Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών. Αν και πάλι η ψηφοφορία καταστεί άκαρπη, την επιλογή καλείται να κάνει απευθείας ο λαός μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων». Από την πλευρά του, το ΚΚΕ δήλωσε ότι δεν συμμερίζεται την αγωνία –όπως είπε– των άλλων κομμάτων για την ευστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος.